वाकळ

 कॉलेजमधले सोनेरी दिवस कसे भुर्रकन उडून जातात समजत सुद्धा नाही . सगळी पाखरे आपापल्या दिशेला निघून जातात... आपापल्या परीने नवीन नात्यांच्या रेशीमगाठी बांधून आयुष्य सजवतात...मात्र, दूर कुठेतरी  त्या जुन्या घरट्यात वाट पाहत असते, कित्येक वर्षांपूर्वी जोडलेल्या निखळ मैत्रीच्या धाग्यांनी शिवलेली , जुनीपुराणी पण मायेची ऊब देणारी, एक 'वाकळ'!

वाकळ

पंखांमध्ये बळ घेवोनी

कवेत घेऊन आठवणी

घरटे सोडुन जाई पाखरा

जिथे तुझे दाणा - पाणी

घेई भरारी दूर नभीं तू

तुला खुणावी क्षितिज नवे

आयुष्याचा विणण्या शेला

नवीन रेशिमबंध हवे

अंगी लेऊन वस्त्र भरजरी

विसरू नको घरट्यामधली

उबदार परी जुनीपुराणी

वाकळ ती अंथरलेली 

बनली ना ती जरी बापडी

तलम रेशमी ताग्यांनी 

निगुतीने शिवली मैत्रीच्या

प्रेमळ कच्च्या धाग्यांनी

घरट्याची मग हाक ऐकुनी

परतून येई कधी घरी

जीर्ण काहीशी वाकळ तरीही

पांघरून बघ कधीतरी

येताना परि आण सोबती

जुन्या आठवांचे तागे

मोरपिशी अलवार क्षणांचे

थोडेसे रंगीत धागे

गतकाळातील न मारलेल्या

गप्पा घेऊन ये थोड्या

आणि आपुले वय विसराया

काही घेऊन ये खोड्या

जवळ घेऊनी तिजला थोडे

बारकाईने मग पाही

सोबतचे सामान घेऊनी

दोर उसवले शिव काही

अंगी रोज तू खुशाल मिरवी

वस्त्र तुझे ते जरतारी

कधीतरी घरट्यात येऊनी

वाकळीतही रंग भरी

             - माधुरी

Quilt..

With strong wings

and memories lovely

let go the nest, birdie,

skies are calling.

fly for the blue skies,

chase the horizons

weave your life

own and anew.

drape in robes of

success and prosperity,

but don't you forget

the quilt, of home.

it may be worn out,

perhaps lost sheen,

made of love and friendship

it's always been.

Then heed often 

the calls of home

and return, longingly

to the quilt, of home.

bring home some strains

and memories of your travails,

moments of weakness,

and your victories on them.

bring along some stories

that you have told no one

and some mischief

to forget your age.

hold your quilt close

and stories you wove in it,

repair it here and there

with some new stories.

flaunt exquisite robes

while you walk in public,

but when you are home

your quilt holds you quiet.

-Shreyas Desai