Dave Crawley यांची ही अतिशय गोड कविता वाचनात आली. या कवितेचा मी केलेला मुक्त अनुवाद...
Saw my teacher on a Saturday!
I can’t believe it’s true!
I saw her buying groceries,
like normal people do!
She reached for bread and turned around,
and then she caught my eye.
She gave a smile and said, “Hello.”
I thought that I would die!
“Oh, hi…hello, Miss Appleton,”
I mumbled like a fool.
I guess I thought that teacher types
spend all their time at school.
To make the situation worse,
my mom was at my side.
So many rows of jars and cans.
So little room to hide.
Oh please, I thought, don’t tell my mom
what I did yesterday!
I closed my eyes and held my breath
and hoped she’d go away.
Some people think it’s fine to let
our teachers walk about.
But when it comes to Saturdays,
they shouldn’t let them out!
- Dave Crawley
अनुवाद: एका शनिवारी...
शाळेमधल्या बाईंना मी
पाहियले एका शनिवारी
तुमच्या - आमुच्यापरीच त्याही
दिसल्या जाताना बाजारीं
वाण्याच्याच दुकानीं त्यांची
माझ्यावरती दृष्टी पडली
हसून त्या मग बोलू लागतां
माझी घाबरगुंडी उडली
वेंधळ्यापरी भांबावून मी
नमस्कार बाईंना केला
समजत होतों बाई जाती
सुट्टीमध्येही शाळेला
आईही मजसोबत होती,
दुष्काळीं तेरावा महिना
इवल्याश्या त्या जागेमध्ये
कुठे लपावे काहीं कळेना
"राम! राम!" म्हटले मी, "बाई
जाऊ देत येथुनी लवकर"
खोडी कालच्या वर्गामधली
आईला माझ्या कळली तर?
लाभ बाईंच्या सन्निध्याचा
केवळ शाळेमध्येच व्हावा
सुट्टीच्या दिवशीं परि त्यांना
घरीच त्यांच्या कोंडून ठेवा!
- माधुरी
